مس و فرایند آلایندگی محیط زیست توسط این آلیاژ

مقادیری که قبلا اندازه گیری شده بودند به ترتیب بین 10 تا 20 میلی گرم و 5 تا 10 میلی گرم بودند.

آب های سطحی در این ناحیه با فلزات مخلوط شده و آلوده شده بودند که به غلظت هایی از یک تا ده ها میکروگرم در لیتر می رسید.

اسید ناشی از دی اکسید سولفور که از عملیات های گداخت ته نشین می شود منجر به پالسی اساسی از آب های اسیدی و فلزی در سیلاب های بهاری می شود.

 از سال 1978، زمانی که کنترل های دفع مایعات پیاده سازی شدند و دفع سولفور در طبیعت آرام آرام کمتر می شد میزان اسیدی شدن دریاچه ها و نهرها و میزان غلظت فلزشان نیز کاهش یافت.

 شهر سادبری به هیچ عنوان تنها شهری نیست که این مشکل را دارد بلکه مثالی از شهرهایی است که تحت تاثیرات بسیاری از معدن کاری های عظیم و تصفیه سازی سنگ معدن در جهان است.

رودخانه کلارك فورك در مونتانا که یکی از شاخه های انشعابی رودخانه بلک فوت است نیز به شدت تحت تاثیر آلودگی های فلزی و اسیدی ناشی از معدن مس آناکودا قرار گرفته اند.

این مقر مورد پاکسازی قرار گرفته که در حدود 100 میلیون دلار هزینه برمی دارد و نیاز به 10 سال تلاش و پاك سازی 120 مایل رودخانه، پایدارسازی 56 مایل ساحل رودخانه براي جلوگیری از ورود مواد آلاینده ، انجام عملیات بر روی 700 آکر ( هر آکر معادل 4047 متر مکعب زمین است)، دفع خاك آلوده در چاه ها و بازسازی پوشش گیاهی ساحل رودخانه است.

با این که استخراج از معادن و انجام عملیات های گداخت نوع کلاسیکی از آلودگی با منبع نقطه ای می باشند، بیشتر آلودگی مسی از تعداد زیادی منبع بد تعریف شده ی آلودگی با منابع غیر نقطه ای ناشی می شوند.

برای مثال در مناطق شهری عمومی مس به صورت ذرات معلق در هوا از احتراق سوخت های فسیلی و سایش ترمز ها، سقف های مسی ماشین ها، ناودان ها، مواد شیمیایی به کار رفته در مواد کشاورزی و از طریق لوله کشی مسی به درون جریانات فاضلاب به وجود می آید.

مقدار غلظت مس ناشی از گرد و غبار و خاك شهری ، سیلاب های درون شهری در خیابان ها و تخلیه فاضلاب های کارخانجات فاضلاب بیشتر از سایر منابع دیگر است.

استعمال مفرط آفت کش ها و استفاده عمدی به عنوان جلبک کش ها منجر به جمع شدن این مواد بر روی زمین و در درون آب هایی می شود که رواناب های شهری را دریافت می کنند.

 این موضوع نیز به نوعی جزو مشکلات محلی محسوب می شود. ته نشین رسوبات در ساحل یکی از محل هاي جمع شدن آلودگی های آب بردی است.

مصب رودخانه ها و بندرگاه ها به طور خاص مکان بسیاري از فعالیت های صنعتی و تجاری هستند و معمولا اجرام درون مسیرهاي فاضلاب را در خود جمع و نگه داری می کنند.

 در نتیجه رسوب در مصب رودخانه ها و بندرگاه ها اغلب این مکان ها به شدت آلوده از مس هستند .

 برنامه مدیریت جوی و اقیانوسی در آمریکا آلاینده هایی از جمله مس در رسوبات ساحلی و بافت های ارگانیزمی را تحت نظارت و بررسی قرار می دهد.

در این مخلوط پیچیده، ضرورتاً بوجود آمدن آسیب محیطی به علت عامل و عنصر واضح و مشخصی نیست و ممکن است به دلیل اتفاقات پیچیده بین چندین آلاینده باشد.

در سیستم های آبزیان، مسمومیت با مس به شدت تحت لیگاندهای ارگانیک و غیر ارگانیک کنترل می شوند.

 براي ساده ترین جانداران همچون جلبک ها و باکتری ها که غذا را قورت نمی دهند ولی مواد غذایی را از آب دریا به صورت محلول دریافت می کنند.

بالابردن مواد غذایی و مسمومیت از طریق جذب مس تقریبا به طور انحصاری به وسیله کسری از مس رها شده یا آزاد کنترل می شود (استثناهایی هم وجود دارد، تعداد محدودی لیگاند ارگانیک، مخلوط های قابل حل شدن لیپیدی تشکیل می دهند که آسانتر از مس غیر ارگانیک می توانند بالا بکشند.)

براي مثال در آب های شور مخلوط غیرارگانیک مس می تواند مس آزاد را تا تقریبا 5% کل مس کاهش دهد و مخلوط ارگانیک مس می تواند به میزان بیشتری، کسر مس آزاد را تا مقدار 0.1 % کاهش دهد. در نتیجه مخلوط غیر ارگانیک، استانداردهاي مس براي حفاظت از حیات آبزیان در سیستم های آب شیرین اغلب براساس میزان سختی آب کار می کنند که معیاري تخمینی از میزان یون هاي غیر ارگانیک را نشان می دهد.

غلظت یون مس آزاد به کوچکی می تواند مانع رشد جلبک دریایی، باکتری ها و زوپلانکتون ها شود.

با فرض مشخص بودن میزان مخلوط شدگی مس، این مقدار یون آزاد را می توان با غلظت مس در حدود یا 0.1  میکرو گرم در لیتر بدست آورد و تهیه کرد.

با این حال مخلوط های مسی دیگری وجود دارد که در دسترس تر و مهیا تر بوده و بیشتر از مس مخلوط نشده می توانند سمی باشند.

این مخلوط ها شامل ترکیبی از 8 هیدروکسی کوئینولین و آفت کش دیتیو کاربامیت می شوند. غلظت هایی از مس وجود دارد که می تواند مانع رشد بعضی از جلبک ها و نه تمام آن ها شود که این غلظت می تواند جابجایی شدیدی در جمعیت فیتوپلانکتون ها با کمترین تغییر در کل زیست توده یا بیومس شود.

در ارگانیزم هاي آبزی بزرگتر از این ، ممکن است مس هم از طریق محلولش در آب و هم از طریق جذب رژیمی مس صورت بگیرد، موضوع بالاکشی فلز و مسمومیت حادتر می شود.

اهمیت نسبی مس حل شده و مس در رژیم غذایی آبزیان ممکن است بر موارد زیادي وابسته باشد که شامل میزان دسترسی به انواع مس موجود در آب و غذاهاي دریایی، نرخی که مس از ارگانیزم دفع می شود یا از دست می رود و نوع منبعی که آبزي از آن تغذیه می کند می شود.

موارد قابل ملاحظه اي از جذب غلظت های بالاي مس در آبزیان گزارش شده است.  یکی از اولین موارد گزارش شده مربوط به یک صدف در بخش مصب رودخانه توماس در انگلیس در اواسط سال هاي 1800 می شود که میزان بسیار زیادی مس جذب کرده بوده است. مقدار مس جذب شده در صدف به حدی زیاد بوده است که گوشت این صدف سبز رنگ شده و مزه بدی تولید کرده بود و کسانی که این صدف ها را خورده بودند دچار مریضی شده بودند.

تاثیرات محیط زیستی مس به شرح ذیل می باشد:

وقتی مس با خاك ترکیب می شود، ارتباط تنگاتنگی با ماده ي آلی و مواد معدنی آن برقرار می کند. درنتیجه پس از آزاد شدن دور نمی شود و به مقدار زیاد وارد آب و خاك می شود. مس در آب های سطحی می تواند خیلی دور شود که در این صورت یا به صورت ذرات رسوبی و یا یون های آزاد در می آید.

مس در محیط تجزیه نمی شود و به همین دلیل وقتی در خاك ها یافت می شود، می تواند در گیاهان و حیوانات هم جمع شود. در خاك های غنی از نظر مس تنها تعداد محدودی از گیاهان از شانس بقا برخوردارند.

به همین دلیل است که در نزدیکی کارخانه های مس گوناگونی گیاهی چندانی وجود ندارد. مس به خاطر اثرات مخربش بر روی گیاهان تهدیدی جدی برای تولیدات مزارع است. مس بسته به اسیدیته خاك و حضور ماده آلی، به طور جدی قادر است ادامه کار مزارع را تحت تاثیر قرار دهد. علی رغم این، کودهای حاوی مس هنوز مورد استفاده قرار می گیرند.

مس قادر است فعالیت خاك ها را مختل کند چرا که تاثیری منفی بر فعالیت میکروارگانیزم ها و کرم های خاك دارد. به همین خاطر تجزیه ماده آلی ممکن است به نحو بارزی کاهش یابد .

وقتی خاك مزارع با مس آلوده شود، حیوانات غلظت هایی از آن را جذب بدن خود خواهد کرد که بر سلامتی شان اثر سوء دارد. گوسفندان به طور عمده به مسمومیت ناشی از مس دچار می شوند چون اثرات مس در غلظت های نسبتاً پایین آشکار می شود .

تغییر در میزان و ترکیبات طبیعی خاک علاوه بر ایجاد مشکلات زیست محیطی می تواند موجب هدر دادن ذخایر ملی کشورها نیز بشود.

آلودگی مس :

محیط زیست مجموعه ای است بسیار عظیم و در هم پیچیده از عوامل گوناگونی که بر اثر یک روند و تکامل تدریجی موجودات زنده و اجزای سازنده سطح زمین به وجود آمده است .

 بنابراین بر فعالیت های انسان تأثیر گذاشته و از آن متأثر می شود. مس عنصری شیمیایی است که به طور گسترده ای به عنوان یک عنصر طبیعی پوسته زمین در محیط زیست انسان یافت می شود.

 مقادیر کم مس برای حیات ضروری است. اما مقادیر بالاتر از حد مجاز (پیوست)، باعث آلودگی آب، هوا و خاک می گردد.

مس به عنوان یک جزء پروتئینی و فعال کننده در تمام فرایندهای فیزیولوژیکی یک ارگانیسم، شرکت می کند.

این عنصر شیمیایی فعالیت های خون سازی و ایمنی شناسی و تنظیم ویتامین و متابولیسم هورمون ها را بر عهده دارد.